Dresaż zalicza się do olimpijskich dyscyplin jeździeckich. Jego piękno tkwi w precyzyjnym wykonywaniu zadanych figur jeździeckich. Wymaga od jeżdżącego i wierzchowca największego poziomu komunikacji i skupienia. Charakter i otoczka konkursów dresażu cechuje się niesłychaną artystycznością oraz harmonijnością. Z tego powodu jest one przeważnie kojarzone z jazdą na lodzie albo tańcem.

Zawody ujeżdżeniowe podzielone są na klasy. Obowiązujące klasy w porządku od najprostszej do najcięższej to klasa: L, P, N, C, CC, CS, Grand Prix, a także Grand Prix Special. Każda z tych klas zawiera obowiązkowe części, które jeździec wraz z koniem muszą wykonać podczas przypisanego do nich programu. Ubiór jeźdźca powinien spełniać wyznaczone prawnie wymogi i pewne jego części zależą od klasy zawodów. Obowiązkowo każdy jeździec uczestniczący w konkursie ujeżdżania musi być odziany w:

Kask jeździecki lub cylinder – bezwzględnie każdy uczestnik musi posiadać na głowie kask jeździecki. Zalecany jest, także jego ubiór przez osoby pokazujące wierzchowce w czasie przeglądu weterynaryjnego. Dopuszczalna jest jazda w cylindrze przez zawodników 18 letnich i starszych, którzy dosiadają konie przynajmniej siedmioletnie.
Marynarkę lub frak – koniecznie jednolitego koloru czarnego albo granatowego, dopuszczalne są tylko lekkie zdobienia. Marynarka dozwolona jest do klasy CC jak również w konkursach poziomu regionalnego. W klasach wyższych jeździec obowiązkowo powinien być odziany we frak.
Bryczesy – koloru białego lub kremowego.
Krawat lub plastron – koloru białego, kremowego lub zgodnego z kolorem fraka.
Rękawiczki – kremowe, białe albo o kolorze fraka.
Buty jeździeckie – długie czarne albo zgodne z kolorem fraka.

Wojskowi albo mundurowi nie są obowiązani do stosowania przepisowego stroju. Mogą oni zakładać ubiór cywilny albo służbowy. Jednak powinni posiadać kask jeździecki.

Nasz koń powinien być również odpowiednio przygotowany do zawodów dresażowych. Przede wszystkim jedynym dozwolonym rodzajem siodła jest siodło ujeżdżeniowe. Pod nim musi być się biały czaprak. Kiełzno wędzidłowe używane jest w rangach łatwiejszych, w klasie LL używa się kiełzna bezwędzidłowego a w klasach wyższych wymagane jest ogłowie munsztukowe. Niedopuszczalne jest przyozdabianie naszego konia. Dopuszcza się jedynie zaplatanie ogona i grzywy.