Ujeżdżanie nazywane dresażem jest olimpijską dyscypliną jeździecką. Jest ona wspierana przez FEI czyli Międzynarodową Federację Jeździecką. Jej uprawianie jest często wstępem do zapoczątkowania uprawiania innych konkurencji jeździeckich. Zatem czego uczy nas dresaż i w czym tkwi jego piękno?

Historia dresażu zaczyna się w starożytności, gdzie można znaleźć początkowe informacje o tej dyscyplinie. Jednakże pierwsze oficjalne zawody ujeżdżania odbyły się w Bratysławie w 1873 r.. A pierwsze mistrzostwa europy przeprowadzono w 1963 roku, a Światowe Mistrzostwa w 1966 roku.

Ujeżdżanie rozgrywane jest na czworokątnej arenie o piaszczystej bądź trawiastej nawierzchni. Dla konkursów łatwiejszych wymiary czworoboku liczą 20 x 40 m a w przypadku zawodów o większym poziomie trudności 20 x 60 metrów. Zawody podzielone są na różne klasy. Najłatwiejszą z nich jest klasa L, następne klasy wg. rosnącego stopnia trudności to klasa P, N, C, CC, CS oraz najtrudniejsze Grand Prix oraz Grand Prix Special. Ujeżdżanie koncentruje się na realizowaniu przez jeźdźca wraz z koniem odpowiednich figur ujeżdżeniowych, które zawarte są w określonych programach przypisanych do poszczególnych klas.

Głównym celem dresażu jest uzyskanie harmonii przez jeźdźca oraz jego wierzchowca. Przeszkolony koń powinien odpowiadać bezproblemowo na wszelkie pomoce jeździeckie. Jeździec znajdując się w siodle musi posiadać pełną kontrolę nad swoim koniem. Trzeba przy tym nadmienić, że ani jeden ruch konia w ujeżdżaniu nie jest wymuszony, a jest oparty na wzajemnej kooperacji oraz zaufaniu wierzchowca do jeźdźca. Możemy się spotkać z wieloma zdaniami, że dyscyplina ta nie jest humanitarna jednakże na prawdę tak nie jest. Wszystko zależy od tego jak jeździec ustosunkowuje się do tej sprawy. Dobry jeździec szanujący swojego konia nigdy nie wyrządzi mu krzywdy. Odpowiednio wytrenowany wierzchowiec realizuje zadania jeźdźca z chęcią, a w ich motoryce zaobserwować można spokój oraz harmonię. Dyscyplina ta często jest porównywalna do tańca przez swój artystyczny charakter. W dresażu wymagane są nawet specjalne ubiory oraz akcesoria jeździeckie. Wymogi co do nich obwarowane są stosowanymi przepisami. Strój jeźdźca musi składać się z ciemnego fraka i białych spodni. A koń powinien posiadać założony biały czaprak pod siodłem. Wszystko to ma na celu wyszczególnienie elegancji tego sportu. Należy jednak zaznaczyć, że z pozoru łatwe, a także wykonywane z gracją figury wymagają od pary jeździec i wierzchowiec najwyższego poziomu koncentracji i profesjonalnego przygotowania.

Jak wspomniano na początku dresaż jest w wielu przypadkach podstawą do wielu innych dyscyplin jeździeckich. Wyszkolenie naszego konia jest pomocne w skokach z przeszkodami, a wymagane do startowania w WKKW, ponieważ dresaż jest jedną z konkurencji składających się na te zawody. Bez względu na to jaką dyscyplinę chcieli byśmy wykonywać czy zechcemy pozostać przy samym dresażu warto uprawiać tą dyscylinę, ponieważ daje to wiele satysfakcji oraz jak żadna inna umożliwia poznanie własnego wierzchowca.